Διαθλαστικές Ανωμαλίες του Οφθαλμού  (μυωπία, υπερμετρωπία, αστΙγματισμός)

Σ΄ένα φυ

Σ΄ένα φυσιολογικό οφθαλμό οι ακτίνες του φωτός που μπαίνουν μέσα σε αυτόν συγκεντρώνονται (εστιάζονται) στην ωχρά και έτσι βλέπουμε τα αντικείμενα καθαρά. Η εστίαση αυτή των φωτεινών ακτίνων επιτυγχάνεται με την συνεργασία του κερατοειδούς και του φακού του οφθαλμού  (σχ.1).

   Οι διαθλαστικές ανωμαλίες είναι η μυωπία, ο αστιγματισμός και η υπερμετρωπία. Σ’αυτές τις καταστάσεις των οφθαλμών (οι οποίες δεν είναι ασθένειες) οι ακτίνες του φωτός εστιάζονται σε κάποια θέση έξω από την ωχρά. Όλες οι διαθλαστικές ανωμαλίες διορθώνονται με γυαλιά, φακούς επαφής και με εγχείριση (με λέιζερ).

                                Μυωπία

    Είναι εκείνη η κατάσταση του οφθαλμού όπου οι ακτινές του φωτός που μπαίνουν μέσα στον οφθαλμό εστιάζονται μπροστά από την ωχρά (σχ.2). Ο μύωπας βλέπει θαμπά τα μακρινά αντικείμενα και καθαρά τα κοντινά.

     Τα κυριότερα είδη μυωπίας είναι συγγενής, η σχολική και η εκφυλιστική.

Η ΣΥΓΓΕΝΗΣ: Εμφανίζεται με τη γέννηση του παιδιού, είναι συνήθως πολλών βαθμών (6-10) και παραμένει σε όλη του τη ζωή σταθερή.

Η ΣΧΟΛΙΚΗ: Εμφανίζεται συνήθως στην παιδική ηλικία και μεγαλώνει συνήθως παράλληλα με την ανάπτυξη του σώματος του παιδιού. Σταματάει να μεγαλώνει στα αγόρια περίπου στην ηλικία των 20 έως 22 ετών στα αγόρια, ενώ στα κορίτσια στην ηλικία των 18 έως 20 ετών.

Η ΕΚΦΥΛΙΣΤΙΚΗ: (που είναι πάθηση του οφθαλμού) εμφανίζεται με μειωμένη όραση ακόμα και όταν ο ασθενής φοράει τα σωστά γυαλιά του. Σ’αυτήν εμφανίζονται σοβαρές και μόνιμες βλάβες του βυθού του οφθαλμού και είναι πολλών βαθμών (10 έως 18 ή και περισσότερο).

                                Υπερμετρωπία

Είναι εκείνη η κατάσταση του οφθαλμού όπου οι ακτίνες του φωτός που μπαίνουν μέσα σε αυτόν εστιάζονται πίσω από την ωχρά (σχ.3). Έτσι ο υπερμέτρωπας βλέπει θαμπά τα μακρινά αντικέιμενα και θαμπότερα τα κοντινά. Υπάρχουν όμως μηχανισμοί στον οφθαλμό που μπορούν να καθαρίζουν εν μέρει την εικόνα των μακρινών αντικειμένων κυρίως στα νεαρά άτομα. Εκδηλώνεται με θάμπωμα και πονοκέφαλο κυρίως στο διάβασμα, τον υπολογιστή και γενικά στις κοντινές εργασίες. Μερικές φορές η υπερμετρωπία συνδυάζεται με συγκλίνοντα στραβισμό δηλαδή παρέκκλιση των οφθαλμών προς τα μέσα. Η υπερμετρωπία εκδηλώνεται κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής του ατόμου ή κατά τη σχολική ηλικία. Καθώς το άτομο μεγαλώνει η υπερμετρωπία του συνήθως μικραίνει, πολλές φορές όμως παραμένει για όλη του τη ζωή.

                                Αστιγματισμός

Είναι η κατάσταση εκείνη του οφθαλμού όπου είναι φωτεινό σημείο δεν αναγνωρίζεται από την ωχρά σαν σημείο αλλά σαν γραμμή με αποτέλεσμα θάμπωμα στην όραση. Αυτό οφείλεται συνήθως σε ανώμαλη καμπυλότητα του κερατοειδούς του οφθαλμού. Το θάμπωμα στην όραση εμφανίζεται και για τα μακρινά και για τα κοντινά αντικείμενα από την παιδική ηλικία. Συνήθως εμφανίζονται ενοχλήσεις στο διάβασμα, στον υπολογιστή, στην τηλεόραση και στον πίνακα του σχολείου. Ο αστιγματισμός παραμένει στάσιμος ή αυξάνει πολύ λίγο κατά τη διάρκεια της ζωής του ατόμου. Μπορεί να υπάρχει μόνος του ή σε συνδυασμό με μυωπία ή υπερμετρωπία.

Όλες οι παραπάνω διαθλαστικές ανωμαλίες διορθώνονται με γυαλιά, φακούς επαφής και με εγχείριση με λέιζερ (γίνεται αφού πρώτα προηγηθούν ειδικές μετρήσεις από τον οφθαλμίατρο και είναι απόλυτα επιτυχής).